The New Gospel

Geen bronnen beschikbaar.

Samenvatting

De Zwitserse regisseur Milo Rau, artistiek leider van het Belgische theater NTGent, wil met zijn werk niet alleen de wereld portretteren, maar haar ook veranderen. Evelyne Coussens schreef in de Theaterkrant over The New Gospel: ‘Milo Rau trekt met zijn filmploeg naar het Italiaanse Matera, om er het Nieuwe Testament of ruwweg ‘het leven van Jezus’ te verfilmen. De plek in de zuidelijke regio Basilicata is om verschillende redenen gekozen: niet alleen verfilmde ook Pasolini (Il Vangelo secondo Matteo, 1964) en Mel Gibson (The Passion of the Christ, 2004) er hun respectievelijke versies – waarmee Rau zich weinig bescheiden in een historische traditie van grote filmmakers plaatst – maar in Matera vindt Rau ook de sociale en politieke grondstof om van het bijbel verhaal een verhaal van nu te maken. De parallel is niet moeilijk te trekken. Jezus zou volgens sommigen zijn gekruisigd omdat hij een bedreiging vormde voor de gevestigde orde: zijn boodschap van universele liefde en gelijkwaardigheid van alle mensen druiste in tegen het kastedenken van de tijd. Tweeduizend jaar later leven er in de gemeenten rond Matera duizenden arbeidsmigranten in mensonwaardige omstandigheden, opeengepakt in sloppenkampen zonder stromend water of elektriciteit. Deze seizoenwerkers, vaak mensen zonder papieren, plukken tegen een hongerloon tomaten of sinaasappelen voor de ‘gewone’ Italiaan. In Rau’s verfilming is Jezus niet zozeer een religieuze voorman als wel de (zwarte) aanvoerder van een sociale strijd die opkomt voor waardige arbeidsomstandigheden: La rivoltà della dignità. Zijn volgelingen zijn een gemeenschap van uitgebuite, vernederde, veelal gekleurde arbeiders. ‘Het gevecht voor waardigheid is het gevecht van deze tijd’, roept een van de actievoerders tijdens een betoging. Maar we weten allemaal hoe het de onruststoker Jezus uiteindelijk verging.’ Milou Rau maakt wat ‘documentair theater’ heet te zijn en injecteert zijn theater (en films) daartoe met een serieuze scheut realiteit. In sommige gevallen vertrekt hij vooral vanuit de autobiografie van zijn performers, die hij verknoopt met een groter sociaal-maatschappelijk verhaal – dat was het geval in onder meer La reprise (2018) en Familie (2020). In andere gevallen is de beweging omgekeerd: hij trekt naar conflictgebieden, waar de ‘grote’ politiek heerst, om daar de impact van die politieke en sociale realiteit op het leven van het individu te portretteren, zoals in Orestes in Mosul (2019). The New Gospel is vanaf 25 maart a.s. alleen te zien via Picl.

Regisseur en acteurs

Milo Rau (regisseur), Yvan Sagnet, Maia Morgenstern, Enrique Irazoqui, Marcello Fonte

Trailers