


Veel plezier met Bar Bahar kijken bij
je wordt over 5 seconden doorgelinkt, of ga nu door naar retailer

Bar Bahar
Samenvatting
Auteurs, kunstenaars en filmmakers die zich wagen aan een verhaal over het Israëlisch-Palestijnse conflict, begeven zich in een mijnenveld. Daar kan regisseuse Maysaloun Hamoud van meespreken. Ze werd de eerste Palestijn in zeventig jaar die een fatwa over zich kreeg afgeroepen, omdat vrome moslims niet gediend waren met de manier waarop de Islam wordt geportretteerd, namelijk als een instelling die vrouwen beperkt in hun vrijheid en autonomie. Bar Bahar is een intrigerend, vrouwelijk portret van de cultuurclash die dagelijks plaatsvindt in de straten van de Israëlische stad Tel Aviv. Centraal staan Leila, Salma en Noor, drie vrouwen die een appartement delen. De eerste is een kettingrokende, vrijgevochten advocate, de tweede een christelijke, lesbische dj en de derde een vrome, brave moslima die nog voor haar huwelijk al onderdrukt wordt door haar toekomstige man. Hamoud confronteert haar hoofdpersonages met de beperkingen en vooroordelen van de conservatieve, religieuze samenleving waarin ze zijn opgegroeid, maar stelt hen nooit voor als slachtoffers. De kracht van de film is dat Hamoud de voor de hand liggende paden weet te vermijden, en in de plaats daarvan samen met haar personages onderzoekt welke ontsnappingsmogelijkheden er zijn - als die er al zijn. Het nachtleven in Tel Aviv is daar één van. De stad aan de mediterrane kust is net zo goed één van de hoofdrolspelers in Bar Bahar. En Hamoud brengt de stad in al haar veelzijdigheid in beeld. Het is een land van Oz voor jonge mensen die de beklemmende samenleving van het platteland willen ontvluchten. Hamoud schuwt de sex, drugs & rock-n-roll niet. Tel Aviv blijkt het Berlijn van het Midden-Oosten te zijn: kleurrijk, vrijdenkend, hoopgevend. Maar met een rauw kantje en een donkere geschiedenis, want zelfs vrijbuiters kunnen besmet raken door religieus conservatisme. Hamoud is duidelijk niet bang een standpunt in te nemen. Bar Bahar is echter geen pamflet: haar film wordt niet bevolkt door politieke archetypen, maar door echte mensen. Ze doet de Engelse titel van haar film, In Between, alle eer aan: zoals Laila, Salma en Noor zich tussen een beklemmende en een vrijzinnige wereld bevinden, zo toont Hamoud aan dat de Israëlische stad de brug kan zijn van een donkere geschiedenis naar een hoopvolle toekomst.